I rrituri, kur ndjen se shkalla e bezdise dhe e nervozizmit te tij po shtohet nga veprimet e femijes, ose duhet te largohet, ose duhet te ruaje qetesine dhe te ndihmoje fëmijen, që edhe ai të qetësohet dhe të pranoje kufizimin, i cili e bezdis apo e trishton.
Të gjithë specialistët e fushës të shëndetit mendor, këtu insistojnë, i rrituri të përpiqet të dallojë dhe njohë veprimet e veta në gjëndje të caktuara, që të mund ti parandalojë. Kur rreagohet ndaj fëmijës duhet kuptuar se cila situatë dominon: “acarrimi i nervave” apo përgjegjësia?
Gjithashtu në marëdhënien me fëmijën , shpesh i rrituri, pushtohet nga një ndjesi për të mposhtur atë. Kjo ndjesi, është e pavetëdijshme, por nuk duhet anashkaluar. Me pak vemendje mund te arrihet të parandalohet veprimi nga nervozizmi dhe bezdia, kështu evitohet prishja e komunikimit dhe të qenit të huaj ndërmjet tyre.
Me leje të posaçme nga Lira Gjika.