Kush besoi, e nuk u dogj?
Kush foli, e nuk u shkaterua?
Kush nga pabesia nuk u poq?
Kush nga lotet nuk u pushtua?
Perfekti nuk lindi asnjehere
Jo me mes nesh te krijohej
Askush nuk jetoi dot me nder
E nga njerezit te mos flijohej.
Te hutuar te gjithe vrapojne
Koken mbajne lart perpjete
Nuk e dine ku vijne e ku shkojne
Dhe ne fund e quajne jete.
Shajne e fyejne kedo shohin
Pas shpines se tyre, sigurisht
E kur ne tavoline i njohin
Fjalet me te mira thone pabesisht.
E si te besosh ne njerez?!
Ma thuaj ti, o njeri!
Kur ai te thumbon si grerez
E ne fund te thote "me i miri je ti"?!
Falenderojmë Ida Nurçe për shkrimin e publikuar në intv.al.