Ata zgjohen të freskët duke e ditur se çdo ditë e re është një shans për të filluar diçka të re.

Ata nuk lodhen të kontrollojnë telefonin e tyre të parë që në mëngjes, ata shikojnë nga dritarja dhe përshëndesin botën me një buzëqeshje.

Ata në çdo rast janë të gatshëm të japin komplimente për të tjerët.

Ata nuk lejojnë që gjërat e vogla në jetë t’i irritojnë.

Kur janë në ndonjë vend të veçantë,ata fillimisht i shijojnë bukuritë e këtij vendi dhe në fund bëjnë ca foto, sepse ata e dinë se gjithmonë do të ketë një kohë për fotot më vonë.

Ata gjejnë kohë për të lexuar artikuj apo libra. Ata e duan angazhimin e mendjes së tyre në diçka tjetër përveç telefonit të tyre ose televizorit.

Ata nuk shpërfaqin emocionet e tyre, ata lejojnë veten të ndiejnë, por jo të lëndohen.

Ata e dinë se të duan diçka nuk do të thotë që kanë të drejtë mbi të.

Ata bëjnë pauza të rregullta nga interneti.

Ata gjejnë kohë për të ndenjur në natyrë, që do të thotë që të paktën dy herë në javë kalojnë kohë në pyll ose në plazh.

Ata gjithmonë kërkojnë falje kur mendojnë se e kanë lënduar dikë me veprat ose fjalët e tyre.

Ata dëgjojnë trupin e tyre. Shembull, ata hanë kur ata janë të uritur ose shkojnë në shtrat kur janë të lodhur. Ata kurrë nuk e detyrojnë veten të bëjnë ndonjë gjë që është e panatyrshme për ta.

Ata kanë sjellje, thonë ‘ju lutem’ dhe ‘faleminderit’.

Ata bëjnë veprime të vogla mirësjelljeje, duke liruar karrigen në autobus, për dikë më të moshuar, grua shtatzane, nënë me fëmije…etj. Ushqejnë të varfërit dhe dhurojnë shumë buzëqeshje.

Ata e llogarisin bekimin e tyre çdo ditë. Të qenit mirënjohës është një nga truqet më të thjeshta për të mbetur i lumtur.

Dhe e fundit por jo më pak e rëndësishme:

Ata kërkojnë gëzim në të gjitha gjërat e vogla si një filxhan çaji të ngrohtë në dimër, duke mbathë çorape të ngrohta kur këmbët i kanë të ftohta, të shijuarit e perëndimit të diellit.

Ata e dinë se në fund të fundit, njerëzit duhet të jenë të lumtur me gjëra të vogla, të cilat e ua shtojnë jetën.