Seksi ka një ndikim të fortë në shumë aspekte të mirëqenies: është një nga nevojat më themelore fiziologjike. Seksi ushqen identitetin tonë dhe është një element thelbësor i jetës sonë shoqërore.

Por miliona njerëz shpenzojnë së paku një pjesë të moshës së rritur duke mos kryer marrëdhënie seksuale. Ky shmangie seksuale mund të rezultojë në shqetësim emocional, turp dhe vetëbesim të ulët – si për individin që shmang seksin dhe për partnerin që është refuzuar.

Megjithatë, ndërsa shoqëria jonë përqendrohet shumë në seks, nuk dimë aq shumë për ata që e refuzojnë.

Shmangia seksuale ndikon në aspekte të shumta të mirëqenies sonë. Njerëzit e shmangin seksin për shumë arsye të ndryshme, disa prej të cilave mund të adresohen lehtësisht.

Njerëzit që kanë më shumë seks raportojnë vetëvlerësim më të lartë, kënaqësinë e jetës dhe cilësinë e jetës. Në të kundërt, frekuenca më e ulët e seksit dhe shmangia e seksit janë të lidhura me ankthin psikologjik, ankthin, depresionin dhe problemet e marrëdhënieve.

Në punën e tij historike, Alfred Kinsey zbuloi se deri në 19 për qind e të rriturve nuk angazhohen në seks. Kjo ndryshon sipas statusit dhe martesës.

Studime të tjera gjithashtu konfirmojnë se gratë  e shmangin seksin më shpesh sesa meshkujt. Në fakt, deri në 40 për qind e grave shmangin seksin disa kohë në jetën e tyre. Dhimbja gjatë seksit dhe epshi i ulët janë çështje të mëdha.

Dallimet gjinore fillojnë herët. Më shumë femra adoleshente se meshkujt adoleshentë refuzojnë seksin. Gratë gjithashtu kanë më shumë gjasa të shmangin seksin për shkak të abuzimit seksual në fëmijëri. Gratë shtatzëna kanë frikë nga dështimi ose dëmtimi i fetusit – dhe gjithashtu mund të refuzojnë seksin për shkak të mungesës së interesit dhe lodhjes.

Arsyet më të zakonshme për burrat që shmangin seksin janë mungesa e ereksionit, kushtet kronike mjekësore dhe mungesa e mundësive.

Problemet mjekësore kryesojnë listën

Megjithatë, për burrat dhe gratë, kërkimet tona dhe puna e të tjerëve kanë treguar se problemet mjekësore janë arsyet kryesore për shmangien e seksit.

Për shembull, pacientët me sëmundje të zemrës shpesh e shmangin seksin, sepse kanë frikë nga një atak në zemër. Hulumtime të tjera kanë treguar të njëjtën gjë për individët me kushte cerebrovaskulare, të tilla si një goditje në tru.

Dhimbja kronike zvogëlon kënaqësinë e aktit seksual dhe ndërhyn drejtpërsëdrejti duke kufizuar pozicionet. Depresioni dhe stresi gjithashtu ndikon në shmangien e marrëdhënieve seksuale.

Kushtet metabolike të tilla si diabeti dhe obeziteti zvogëlojnë aktivitetin seksual. Në të vërtetë, diabeti nxit rënien seksuale tek meshkujt deri në 15 vjet.  Mbipesha dhe imazhi i dobët për trupin shkatërrojnë intimitetin, i cili është thelbi i mundësisë për seks.

Çrregullimet e personalitetit, varësia dhe abuzimi i substancave dhe cilësia e dobët e gjumit luajnë të gjitha rol kryesore në interesin dhe aftësi nëseksuale.

Shumë ilaçe, të tilla si ilaqet kundër depresionit dhe droga kundër ankthit, reduktojnë epshin dhe aktivitetin seksual, dhe si rezultat, rrisin rrezikun e shmangies seksuale.

Së fundi, nivelet e ulëta të testosteronit për meshkujt dhe nivelet e ulëta të dopaminës dhe serotoninës tek meshkujt dhe femrat mund të luajnë një rol.

Faktorët socialë dhe emocionalë – dhe pasojat

Për të dy gjinitë, vetmia zvogëlon sasinë e kohës së shpenzuar me njerëzit e tjerë dhe mundësinë për ndërveprime me të tjerët dhe intimitet. Individët që janë të vetmuar ndonjëherë zëvendësojnë marrëdhëniet aktuale seksuale me përdorimin e pornografisë. Kjo bëhet e rëndësishme pasi që pornografia mund të ndikojë negativisht në performancën seksuale me kalimin e kohës.

Shumë të rritur të moshuar nuk angazhohen në seks për shkak të turpit dhe ndjenjave të fajit ose thjesht sepse ata mendojnë se janë ‘shumë të vjetër për seks.’ Megjithatë, do të ishte gabim të supozohej se të moshuarit nuk duhet të angazhohen në seks.

Cila është zgjidhja?

Pak njerëz flasin me mjekët e tyre për problemet e tyre seksuale. Në të vërtetë, të paktën gjysma e të gjitha vizitave mjekësore nuk adresojnë çështjet seksuale.

Vuajtjet, faktorët kulturorë dhe fetarë, dhe mungesa e kohës mund të mbajnë disa mjekë nga pyetja për jetën seksuale të pacientëve të tyre. Disa mjekë mendojnë se trajtimi i çështjeve seksuale krijon shumë afërsi ndaj pacientit. Të tjerë mendojnë se duke folur për seksualitetin do të marrë shumë kohë.

Megjithatë, ndërsa disa mjekë mund të kenë frikë të pyesin për seksin, hulumtimiet kanë treguar se pacientët duket se janë të gatshëm të japin një përgjigje nëse kërkohet. Pacientët mund të përfitojnë nga një ndihmë e vogël.