Por disa shkolla në Suedi po përpiqen të zhvendosin normat e tilla gjinore.

Nuk ka fusha të caktuara për të luajtur me kukulla ose blloqe ndërtimi. Lodrat janë shkatërruar strategjikisht për të krijuar një mjedis për vajzat dhe djemtë për të luajtur së bashku.

Parashkollorëve  në Suedi u jepet liri për të sfiduar dhe për të kaluar kufijtë gjinorë.

Në vend që të inkurajojnë fëmijët të bëjnë gjëra të veçanta, mësuesit janë të kujdesshëm që të mos lejojnë fëmijët të luajnë në bazë të gjinisë së tyre ose t'i dekurajojnë ato nga kryerja e disa gjërave.

Shkolla ka hequr plotësisht termat "vajzë" dhe "djalë". Në vend të kësaj, ata bëjnë një përpjekje të qëllimshme për të thirrur secilin fëmijë me emrin e tyre të parë ose përemrin gjinor neutral "femër".

Por a është e nevojshme që të ndërhyhet në një moshë kaq të re dhe cilat janë efektet afatgjata?

Heqja e 'shtresës së gjinisë'

Një studim i ri global zbuloi se vajzat dhe djemtë e rinj janë të pajisur me "gjymtyrët e gjinisë" deri në moshën 10 vjeçare, duke rezultuar në pasoja negative gjatë gjithë jetës.

Studimi i hershëm i adoleshencës globale analizoi se si mësohet gjinia, zbatohet dhe forcohet midis adoleshentëve të hershëm në 15 shtete.

Ajo arriti në përfundimin se stereotipet gjinore të imponuara nga kultura, të lidhura me një rrezik në rritje të problemeve të shëndetit mendor dhe fizik ,  janë rrënjosur fort në mes të moshës 10 dhe 14. Studimi zbuloi se këto stereotipe vënë vajzat në rrezik më të madh ndaj ekspozimit,  dhunës seksuale, martesa e fëmijëve dhe HIV-it. Për djemtë, rreziqet mund të përfshijnë abuzimin e substancave dhe vetëvrasjen.

Në Suedi, i cili renditet si vendi i katërt më i barabartë në botë kur bëhet fjalë për gjininë, qeveria ka bërë një përpjekje të bashkërenduar për të theksuar barazinë në Aktin e Arsimit.

Pas një amendamenti  të ri të futur në vitin 1998, që kërkonte që të gjitha shkollat ​​të punonin kundër stereotipeve gjinore, Lotta Rajalin ngriti parashkollën e saj të parë neutrale gjinore për një deri në pesë vjeç në Qytetin e Vjetër të Stokholmit.

Si të bëhesh një mësues i pavarur nga gjinia

Ndoshta dallimi më i rëndësishëm në këto parashkollore është mënyra se si mësuesit trajtojnë çdo fëmijë.

Për të ndihmuar në identifikimin e paragjykimeve të pavetëdijshme që kanë kur kanë të bëjnë me vajzat dhe djemtë, mësuesit filmuan veten duke ndërvepruar me fëmijët dhe kanë marrë parasysh se si iu përgjigjën gjinive të ndryshme.

"Pasi kishim xhiruar dhe vëzhguar njëri-tjetrin, kuptuam se nuk janë fëmijët  ata që duhet të ndryshojnë,  thotë Rajalin për CNN.

Ata zbuluan se përdorën tone të ndryshme të zërit kur bisedonin me vajzat ose djemtë dhe toleronin ngatërresën tek djemtë ndërkohë që e dekurajuan atë tek vajzat. Në mënyrë të ngjashme, ata e gjetën veten më shumë të ngjarë të ngushëllonin një vajzë të qarë, ndërkohë që ata do t'i thonin një djali që qante, tw fhsinte lotwt dhe kaq.

Rajalin beson se stereotipet gjinore i kufizojnë mundësitë që i ofrohen një fëmije.

"Ne përpiqemi t'i heqim pengesat që i ndalojnë vajzat dhe djemtë duke bërë atë që duan të bëjnë", thotë ajo.

"Ne duam që të gjithë fëmijët të kenë të njëjtat mundësi për të ndier, për të shprehur veten, për të pëlqyer atë ngjyrë që ata pëlqejnë, për të luajtur sportin në të cilin janë në të, etj, nuk duam t'i kufizojmë".