Heshtja është një hapësirë boshe dhe hapësira është shtëpia e një mendjeje të zgjuar. Është ky përkufizmi që Buda i ka kushtuar heshtjes.

Një përkufizim i mbështetur tashmë edhe nga shkenca. Studimet nënvizojnë se zhurma ka efekte mbi trurin tonë duke shkaktuar rritje të nivelit të stresit.

Heshtja na jep më shumë mundësi për të marrë frymëzim, ushqen mendjen, trupin dhe shpirtin. Ndërsa zhurma cënon kreativitetin, qëndrueshëmrinë tonë. Shkenca tregon se heshtja mund të jetë ajo që ne kemi nevojë për të rigjeneruar trurin dhe trupin tonë .

Specialistët kanë zbuluar se heshtja ndihmon qelizat e reja elizat të diferencohen në neurone dhe të integrohen në sistem, dhe kur ne përjetojmë heshtjen, truri ynë është në gjendje të punojë për të kuptuar më mirë mjediset tona të brendshme dhe të jashtme. Ne mund t’i japim kuptim jetës tonë dhe të fitojmë eksperienca, cka është e rëndësishme për shëndetin tonë.

Ne mund të bëjmë ndjenjën e jetës sonë dhe të fitojmë perspektivën, diçka që është jetike për mirëqenien tonë të përgjithshme.

Edhe kërkimet e ndryshme të OBSH kanë vërtetuar se zhurma krijon stres, heshtja nga ana tjetër lehtëson stresin dhe tensionin në tru e në trup.

Zhurma na bën të humbim përqendrimin tonë, aftësitë njohëse dhe të shkaktoj motivimin e zvogëluar dhe funksionimin e trurit. Zotëruesit e lashtë shpirtërorë e kanë njohur këtë gjatë gjithë kohës; heshtja shëron, heshtja na mundëson të njohim vetveten, heshtja balancon trupin dhe mendjen.

E tashmë edhe shkenca po thotë të njëjtën gjë.