Një studim, i botuar në revistën Science, dhe i kryer nga një ekip ndërkombëtar i koordinuar nga Andrea Ganna i Institutit të gjerë të Harvardit ka ngjallur shumë debate.

Studimi përfaqëson kërkimin më të madh gjenetik mbi temën e homoseksualitetit, dhe është kryer mbi një milionë e gjysmë persona. Në fund të tij, u arrit në përfundimin se homoseksualiteti lind nga një kombinim faktorësh gjenetikë dhe ambientalë.

Sipas studiuesve, nuk ekziston vetëm një gjen që lejon parashikimin e sjelljes seksuale, por mijëra variante që kontribuojnë në mënyrë të kufizuar kundrejt ndikimit të ambientit dhe kulturës.

“Studimet e mëparshme kishin sugjeruar praninë e sinjaleve të forta gjenetike që mund të parashikojnë sjelljen seksuale: një nga pikat më të njohura të kromozomit X, por në studimin tonë, me një mostër njëqind herë më të madhe, ne kemi treguar se ky nuk është rast. Ne bëmë një ekzaminim të të gjithë gjenomit, duke ekzaminuar miliona shënues gjenetikë për të parë se cilat mund të shoqërohen me sjellje seksuale të deklaruar nga njerëzit në pyetësor”, shpjegoi Ganna.

Në këtë mënyrë dolën pesë variante gjenetike, statistikisht domethënëse të lidhura me homoseksualitetin, funksioni i të cilit ende nuk dihet.

“Ne e dimë se njëra prej këtyre varianteve gjendet në një rajon të ADN-së që shpreh receptorët për nuhatje, ndërsa një tjetër është i lidhur me tullacinë e modelit mashkullor dhe ndoshta rregullimin hormonal, por ato janë vetëm hipoteza. Pesë variantet që gjetëm shpjegojnë më pak se 1% të ndryshueshmërisë në sjelljen seksuale. Ka të ngjarë që ka mijëra gjene të tjera që lidhen në një farë mënyre me sjelljen seksuale, edhe nëse vlerësojmë se ata mund të kontribuonin më së shumti 25% në këtë tipar shumë kompleks, i cili nga pikëpamja gjenetike bie brenda ndryshueshmërisë normale të njeriut “, shtoi Ganna.