Në shumicën e shteteve të zhvilluara talasemia është një sëmundje e lindur në zhdukje, po në vendin tonë ende jo. Rezulton se 7.1% e popullsisë shqiptare është mbartëse e talasemisë. Nëse dy mbartës martohen së bashku dhe nuk konsultohen më parë me mjekët është e pashmangëshme, fëmija në mbi 75% të rasteve do të lindë me talasemi ose minimumi do të jetë mbartës i saj. E këto raste s’janë të pakta. Në Shqipëri ende po lindin fëmijë me talasemi, pasi kultura shëndetësore është në nivele të ulta. Talasemikët në Shqipëri rrezikojnë shumë, pasi që të mbahen në jetë duhet të bëjnë çdo tre javë transfuzion gjaku. Por kur nuk ka mjaftueshëm dhurime, ata mund të humbin e jetën ose hemoglobina ulet aq shumë sa nuk qëndrojnë dot në këmbë. 

Ndër vite në vendin tonë asnjëherë nevojat e talasemikëve për gjak nuk përputhen me dhurimet. Këto të fundit janë më të pakta. Edhe këtë vit Dita botërore e dhurimit të gjakut i gjen afro 400 të sëmurët me talasemi me nevoja të paplotësuar. Ndaj ata apelojnë për më shumë dhurime.
Sot i vetmi aktivitet zyrtar për të sensibilizuar çiftete e reja që të bëjnë një analizë të vetme gjaku para se të vendosin të sjellin në jetë një fëmijë me qëllim që të shmangen rastet e reja u mbajt në Presidencë. Ilir Meta i akordoi Shoqatës së Talasemikëve Shqiptarë titullin “Për merita të veçanta civile” dhe nuk e la me kaq, por dhuroi e vetë gjak.
“Të gjithë së bashku të mposhtim indiferencën dhe të ndërtojmë solidaritetin për të dhuruar gjak për ata që kanë nevojë. Shoqëria jonë ka nevojë të nxisë veçanërisht vullnetarizmin në dhurimin e gjakut. Të motivojmë dhe inkurajojmë të gjithë qytetarët dhe veçanërisht të rinjtë për dhurimin e gjakut”, tha Meta.