M’fal, qe per ty
Kam harru me shkru!
Ja sonde,
Fill po ulem,
Ca vargje me t’i dediku.
Prit sa t’hap kyt trast!
Kyt t’vjetren,
Me kujtime plot,
Qe nuk treten,
Por as nuk ngjallen dot!
Me ke me ia nis?
Sa shume jane per bes!
Sa shume UNE e TI,
Naper bot’ tuj u end!
E n’fund, n’kyt trast,
Kemi xan vend.
Po marr vec njat dit,
Kur m’the t’du.
Vec per njat du me shkru.
Po çka me vargzu,
Dreqi ta haje?!
Kur nigjoj kyt fjale,
Goja m’lidhet,
Durt m’dridhen,
Hutohem, e nmendime
Zhytem...
Tuj imagjinu syt e tu,
E buzt e tuja tuj mthan
T’du.
M’fal,
Por as sonde s’mundem me shkru

Falenderojmë Ida Nurçe për shkrimin e publikuar në intv.al/